Skala twardości drewna Brinella.

 W 1900 roku w czasie wystawy światowej w Paryżu Szwed Johan August Brinell (1849 -1925) przedstawił metodę pomiaru twardości metali. Technika ta polegała na wciskaniu stalowej kulki o średnicy 10 mm do badanego obiektu,a następnie obliczeniu strefy wgniecenia za pomocą specjalnego wzoru. Metoda ta jest do dzisiaj używana na całym świecie do pomiaru twardości zarówno metali,jak i drewna. Przy badaniu podłóg obciąża się kulkę stalową o średnicy 10 mm siłą równą 100 kg. Twardość mierzy się w postaci liczby twardości Brinella (BHN). Im wyższa jest wartość twardości Brinella, tym twardsza jest podłoga. W poniższej tablicy podano twardość naszych podłóg. Ze względu na to, że drzewo jest żyjącym materiałem i podlega dużym zmianom strukturalnym, wartości twardości wykazują indywidualne różnice przy poszczególnych pomiarach. Wartości podane w tablicy są zatem wartościami średnimi, wyznaczonymi na podstawie dużej liczby przeprowadzonych badań.

 

Twardość poszczególnych gatunków
(wg skali Brinell'a)

Sosna 1,6
 Olcha  2,1
 Brzoza  2,6
 Klon Europejski 3,2 
Czereśnia 3,2
Mahoń 3,2
Orzech Amerykański 3,4
Kapur 3,4
Iroko 3,5
Teak 3,5
Wiśnia 3,6
Dąb 3,7
Dąb Czerwony 3,7
Buk/Buk Parzony 3,8
Amerykański dąb czerwony 3,8
Jesion Cognac (opalany) 3,8
Jesion 4,0
Hevea 4,3
Drzewo różane 4,4
Doussie 4,4
Jarrah 4,4
Palisander 4,5
Red Balau 4,5
Yellow Balau 4,5
Eukaliptus 4,7
Msasa 4,7
Klon kanadyjski 4,8
Merbau 4,9
Mutenye 5,0
Kempras 5,5
Sukupira 5,6
Jatoba 7,0